شب اول محرم شده

شب اول محرم شده 
سایه ی پرچم تو رو سرم 

اگه سینه می زنم پای تو 
یه وظیفه س آخه من نوكرم 

تو بزم عزات، پای پرچمات 
سینه می زنم حسینمثل نوكرات 

شعر محتشم، پرچم و علم 
از راه اومده بازم ماه روضه هات 

السلام علی، شاه كربلا 
عشق نوكرا، ارباب با وفا 

پیرهن سیاه به تن دارم و 
پرچم عزا روی دوشمه 

واسه زخم تن اربابمون 
هرچقد گریه كنم باز كمه 

با اجازه از، مادر حسین 
دم می گیریم و بازم سینه می زنیم 

چشمام دوباره، بارونی شده 
من سینه زن مولای بی كفنم 

السلام علی شاه كربلا 
عشق نوكرا، ارباب با وفا 

آرزوی نوكرت اینه كه 
مهمون سفره ی مادر بشه 

بین كشته مرده های غمت 
یه روزی مثل تو بی سر بشه 

نذر تو شدم، از بچگی هام 
وقف لب خشك تو دریای چشام 

نم نم می باره، از روز ازل 
پای علم سقات اشكای چشام 

السلام علی،ساقی با وفا 
عشق دست جدا، روح كربلا