شاهکار خلقت تیغ دو ابرویش

شاهکار خلقت، تیغ دو اَبرویش
قدرت بازویش، یا ابوفاضل
شاهکار خلقت، صورت زیبایش
ضربه‌ی گیرایش، یا ابوفاضل

قمرالعشیره‌ای، اسطوره‌ی وفایی
تو معدن سخایی، جانم اباالفضل
قمرالعشیره‌ای، ای روزی دِه عالَم
ذکرِ تو پر و بالم، جانم ابوفاضل

جانم اباالفضل، جانم اباالفضل...

عمری زِ عشقت عاشق و دیوانم
در پی مِیخانم، یا ابوفاضل
عمری زِ عشقت سرخوش و مدهوشم
خمارِ شیش‌گوشم، یا ابوفاضل

قمرالعشیره‌ای، اسمت رو مداله
ای هستیِ سه‌ساله، جانم اباالفضل
قمرالعشیره‌ای، من نوکر و فقیرت
دنیا شده اسیرت، جانم اباالفضل

جانم اباالفضل، جانم اباالفضل...

بالا نشینی، شمع شب تاری
فاتح پیکاری، یا ابوفاضل
بالا نشینی، چون مَه تابانی
معنیِ قرآنی، یا ابوفاضل

قمرالعشیره‌ای، بر خیمه تو پناهی
ذکر لب گدایی، جانم ابوفاضل
قمرالعشیره‌ای، ای شافع قیامت
در بخشش بی‌نهایت، جانم ابوفاضل

جانم اباالفضل، جانم اباالفضل...

پاره کرده است امان‌نامه و فرمود برو
من علمدارِ خلیلم سگِ نمرود برو

برو و شکر خدا کن که به آقای خودم
قول دادم پس از این سگ نکشم زود برو

حیدر حیدر حیدر حیدر...