سیدی مولا
اِبکِنی مولا
وَبکِ لِلیَتاما
به شب آخر رسیده و
نفسم بریده و
اطفالم در خواب
زانویت را در بغل
گرفته ای بی تاب
گریه کم کن ای علی
حلالم کن ای علی
سیدی مولا
اِبکِنی مولا
وَبکِ لِلیَتاما
***
فاتح خیبری، بر همه سروری، ساقی کوثری
صاحبّ اختیارّ صحرای محشری
شیر یزدان، شاه مردان یا علی
ای که عالم تو راست، تحت فرمان علی علی
پیش من زانویت را بغل نگیر
یا علی سر خود را بالا بگیر
شکر لله، تار مویی، از سرت کم نشد
سیدی، مولا، گریه کن تا سبک شود
الوداع آقا، الوداع یارا، الوداع عزیزم،الوداع جانا
سیدی مولا
اِبکِنی مولا
وَبکِ لِلیَتاما
***
یا علی ای امیر عالمین
گریه کن، بر من و بر حسن، بر حسین
یا ابالحَسنین، جان تو جان حسین
گریه کن، بر گل بی سرم، بر حسین پاره جگرم
بر زمانی که حسین، میرود از حرم، از پِیَش زینبم، دخترم
اشک تو، یا علی، مانده بر، گوشه چادرم، من به فکر معجرم
یا علی حلال کن وعده ما کنار گودال
آن دمی که میرود حسینم از حال
وعده مازمانی که خنجری
میرود روی حنجری
شاهده ماجراس خواهری
اِبکِنی بر حسین
دشت داغ، تشنگی بی امان، العطش آسمان
العطش دختران، العطش کودکان، العطش ساقی، خیمه ها، حیدر کربلا
مانده تنها، آمده فاطمه
در کنارِ علقمه
روی دامن گرفته است
از حرم تا قتله گه زینب صدا میزد حسین دست
و پا میزد حسین زینب صدا میزد حسین
***
حسین می گفت : اُخَّیَ اِلِیَ، اِلِیَ، اِلِیَ
مادر می گفت: بُنَّیَ، بُنَّیَ، بُنَّیَ
***
