سودای دل

سودای دل، خواهش امروز و فردای دل
آروم دل، از هر عشقی جز تو محرومه دل
بالانشین، تو بزرگ عالم، من کمترین
از کربلا میرم و برمی‌گردم اربعین
زندگیم با حرمت شد بیمه
فکرشم باعث شیداییمه
جونمو نذر نگاهت کردم
کمه اما همه داراییمه
ای حسین، ای حسین، ای حسین جانم
*****
نور چِشَم، خاک پاتو رو چشمام می‌کشم
آرامشم، آرزو دارم قربونیت بشم
دل مبتلا، دل سنگی که با تو شد طلا
از کربلا میگم و قلبم می‌گیره
من و این نوکری دیرینه
همه سرمایه‌ی عمرم اینه
اسمت ایام منو پر کرده
آخ چقدر اسم حسین شیرینه
دنیای بی حسین یعنی عذاب
دنیای بی حرم یعنی عذاب
دنیای با حسین یعنی هدف
باور کردنی نیست الان
مهمونم چند روزه کنارت
میفتم لحظه لحظه رو مزارت
خدایا شکرت هستم هم جوارت
باور کردنی نیست چقدر
نزدیکم این روزا به خونه
می‌شینه سیل اشکم روی گونه
کسی که اینجا باشه در امونه
پیرهن مشکیمو توی حرمت پوشیدم، اباعبدالله
بهترین محرم عمرمو اینجا دیدم، اباعبدالله
روز عاشورا ایشالا تو حرم جون میدم، اباعبدالله
اباعبدالله حسین، اباعبدالله حسین
*****
دنیای بی حسین، شب‌های نوکری یعنی بهشت
شب‌های نوکری یعنی امید
شب‌های نوکری یعنی حسین، مارو خرید
باور کردنی نیست که پا جای پای زینب می‌ذارم
چی بهتر از این که پیش نگارم
محرم رو می‌بینم پیش یارم
باور کردنی نیست که مهمون بی‌بی ام‌البنینم
دارم رنگ خوشبختی رو می‌بینم
دارم روی خاک جنت می‌شینم
آخه کی فکرشو می‌کرد من اینجا باشم، اباعبدالله
مهمون ویژه‌ی صدیقه‌ی کبری باشم، اباعبدالله
بعد هر روضه کنار خود آقا باشم، اباعبدالله
پیرهن مشکیمو توی حرمت پوشیدم، اباعبدالله
بهترین محرم عمرمو اینجا دیدم، اباعبدالله
روز عاشورا ایشالا تو حرم جون میدم، اباعبدالله
اباعبدالله حسین، اباعبدالله حسین