سوال از خودمان از چه یک زمان نکنیم؟
که اعتماد چرا بر اماممان نکنیم؟
توسّلات درونی اگر زیاد شود
توقعات زیادی از این و آن نکنیم
چقدر حقّ ولیِّ خدا ادا کردیم؟
چرا عنایت او را کمی عیان نکنیم؟
همیشه اوست که باشد زِ جان مراقب ما
چرا تشکری از صاحب‌الزمان نکنیم؟
دل امام زمان از گناه ما خون است
بس است گفتگویی از گناهمان نکنیم
کسی که داغ پیمبر به سینه‌اش دارد
رواست صحبتی امروز غیر آن نکنیم
کسی که جدّ غریبش حسن جگر پاره‌است
به غیر سوز جگر مطلبی بیان نکنیم
کسی که مادر او را به کوچه‌ها زده‌اند
چرا توجّهی اصلاً به اصل آن نکنیم؟
کسی که عترت او را به خارجی خواندند
چرا به یاری او یاد کاروان نکنیم؟
حسین کشته شد و عترتش اسیر شدند
که ما به جهل اطاعت زِ گمرهان نکنیم
خدا گواست تا امروز مثل آن روز است
اگر مسیر ولی خدا نشان نکنیم
اگر شود خبری پرچمی نمی‌ماند
تهاجم حرمی خویش بی‌امان نکنیم
قسم به فاطمه اینجا حریم فاطمه است
چرا دفاع زِ مرز حریممان نکنیم؟
بمان به پای ولایت قوی و مستحکم
وگر نه در رَه قلّه نثار جان نکنیم
قسم به صبح فرج انتقام نزدیک است
اگر که غفلت از این راه جاودان نکنیم
