سلام ما به پریشانی حسین و حسن
سلام ما به دلِ پر ز آه دخترِ او
سلام ما به نفس‌های نفس پیغمبر
سلام به فروغ نگاه آخر او
سلام ما به غمی که از مدینه دارد او
سلام ما به ملاقات او و همسر او
چو خاک اوست سزای ابوذر و مقداد
فتاده است و دل ما به خاک قنبر او
(علی امام من است و منم غلام علی
هزار جانِ گرامی فدای نام علی)۲
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
به فدای لبِ عطشان حسین ثارالله
بنبی عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی
وَ أَخیهِ أَسَدِ اللهِ مُسَمّا بِعَلی
وَ بِزَهراءَ بَتولٍ وَ بِأُمٍّ وَلَدَتها
وَ بِسَبطَیهِ وَ شِبلَیهِ هُما نَجلَاْ زَکیٍّ
وَ بِسَجّادِ وَ بِالْباقِرِ وَ اْلصّادِقِ حَقّا
وَ بِموسی وَ عَلیٍّ وَ تَقیٍّ
وَ نَقی وَ بِذِی الْعَسکَرِ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ بِالْحَق
أَلَّذی یَضرِبُ بِالسَّیفِ بِحُکمٍ أَزَلی
(به عَلیٍّ، به عَلیٍّ، به عَلیٍّ، به عَلیٍّ)۲
حیدر حیدر، حیدر
