سلام بر لب تشنه‌ی حسین

(سلام بر لب تشنه‌ی حسین، زمزمه‌ی قبل نوشیدن آبه)۲
غروبا که تقریباً دم اذونه، فقط دلم پی اصغر ربابه

(حالم خرابه)۴

(با زبون روزه، بین سوز روضه، قسمت می‌دم به مادرت ولم نکن
آقاجون می‌ترسم تو رو از دست بدم، تو رو جون زینبت ولم نکن

تو که بهترینی، شاهدی می‌بینی، که برا عزیزامم این‌طوری من گریه نکردم
به جون رقیّه‌ات، تا که جون دارم من، تا دم مرگم آقا من دور شما می‌گردم)۲

(عشق حسینه، من به دنیا اومدم نوکر اربابم باشم)۵

(الهی من به فدای تو بشم، که اسم تو ذکر ماه رمضونه
یه کاری کن که دارم دیوونه می‌شم، دوباره این دلم انگار نگرونه)۲

(باز نگرونه)۴

(غم به جونم اومد، که خزونم اومد، تا جوون مرگ نشدم حرم بده
صبر من سر اومد، باز کبوتر اومد، سمت بین الحرمین پرم بده

بسه رو سیاهی، آقاجون نگاهی، از همون نگاها که کردی به حرّ
دنبال گداها تو خودت می‌گردی، می‌گی: از هر کی بریدی از رقیّه دل نبر)۲

(عشق حسینه، من به دنیا اومدم نوکر اربابم باشم)۴

ببین عرق کردم و خسته شدم، اینا همش از علاقم به رقیّه‌اس
هر کسی که سینه زد برا تو آقا، (تذکره‌ی کربلاش( دست رقیه‌اس)۲)۲

می‌زنی توو سینه، بی‌بی جان می‌بینه، افتخار می‌کنه به سینه‌زناش
هر کسی که اسم بی‌بی رو صدا زد، ضامنش می‌شه بدون پیش باباش

نه برای جنّت، نه برای حاجت، من فقط بخاطر خودت می‌خونم
نه برای مستی، برای می پرستی، من فقط توو راه عشق توئه که دیوونم