سلام ای بَرازنده‌ات کبریایی

سلام ای بَرازنده‌ات کبریایی
سلام ای که داری شکوهِ خدایی

سلام ای مقاماتِ تو ماورائی
تو مافوقِ اِدراکِ اَمثالِ مایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

تو آن نورِ مَحضی که سایه ندارد
تو دینی و دین، بی‌تو پایه ندارد

کتابُ اللهِ بی تو آیه ندارد
که مابندگان را کند رَهنمایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

به نامِ تو هرکس توسَل نکرده
به ذاتِ الهی تَوَکّل نکرده

کسی چون تو مارا تحمّل نکرده
تو بالاترین حَدِّ صبر و رضایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

امامَ‌الرَّئوف و اَنیسَ‌النُّفوسی
تو خورشیدِ هشتم، تو شمسُ‌الشموسی

که خورشید دارد سَرِ خاک‌بوسی
دَمِ صبح بر پایِ ایوان طلایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

امامی به این مهربانی ندیدم
نگاری به این دل سِتانی ندیدم

و چون این حَرَم آستانی ندیدم
که در چشمِ عالَم کند خودنمایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

(تو عالی مَقامی، تو عالی جنابی
تو هم‌کُنیه با حضرتِ بوتُرابی) ۲

تو زهرا سِرشتی تو، زهرا مَآبی
توهم مثلِ او بَضعةُالمصطفایی

تو علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

(تو بی‌نسخه درمان کنی دردِ مارا) ۲
شفا می‌دهی هرچه بی‌دست و پارا

فَلَج‌ها، کورولال‌ها، کَرها
کجا هست این‌گونه دارُالشّفایی

"تو که با دشمنان نَظَر داری
دوستان را کجا کنی محروم؟!"

کجا هست اینگونه دارُالشّفایی
تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

شدم عازمِ مشهد ای شاه هربار
نوشتند در نامه‌ام حَجِّ بسیار

برایم رَقَم خورد در وقتِ دیدار
چه زیبا طوافی، چه سَعی و صَفایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

بهشت است محدوده‌ی حائرِ تو
بُوَد زائرِذاتِ حق زائرِ تو

به وللهِ یک ذَرّه هم چاکرِ تو
ندارد کنارِ تو ترس از بلایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

شبیهِ تمام گرفتارها، من
به پابوسی‌ات آمدم بارها من

دلم قُرص باشد چو زوّارها من
سه جا وَعده دادی و حتماً می‌آیی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

ببین فَصلِ کالیِ مارا کَرَم کن
(ببین خسته‌حالیِ مارا کَرَم کن) ۲

ببین دستِ خالیِ مارا کَرَم کن
تَصَدُّق کن از ذوالکَرَم کربلایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی

مَدَد کن که پای تو مُحکم بمانم
به پای تو تا پای جانم بمانم

اجازه بده تا مُحَرّم بمانم
که از شوقِ مَشّایه هستم هوایی

تو مولا علیِ بنِ موسَی‌الرضایی