سلام الله علی قاسم

سلام الله علی القاسم ...
من الاقوا ، من القاسم ...
صدا پیچیده در صحرا ...
انا القاسم ، انا القاسم ...
بانگ تکبیر تک یل حسن آمد ...
او به قصد پیکار تن به تن آمد ...
بی کلاه خود و جوشن و لباس رزم ...
این دلاور با تکه ای کفن آمد ...
به قدرت قَدرو ...
در شهامت قمره ...
به میدان که نگو رفته رمی جمره ...
پس از ازرق شامی همه می دانن ...
به زیر ضرباتش سپر بی ثمره ...
یا قاسم ، عزیز الله ...

*****
به هر جنگ و جدل ، قاسم ...
نلرزد چون جبل قاسم ...
رجز می خواند و گوید انا القاسم ، انا القاسم ...
پشت پای قاسم ، همیشه هر باره ...
کشته از کشته ، روی هم تلنباره ...
حال و روز فرماندهان یک لشکر در مصاف این نوجوان غم باره ...
زده تیغ نگاهش که تیغ دو دمه ...
به آرایش جنگی دشمن صدمه ...
اگر گفته شهادت رو احلی من عسل ...
یقین داره به راهش که ثابت قدمه ...
یا قاسم ، عزیز الله ...

*****
چه گویم در مثل قاسم ...
حسن ، کندو ... عسل ، قاسم ...
حسن را این چنین خوانید انا القاسم ، انا القاسم
انعکاس رفتار مجتبی ، قاسم ...
در شباهت تکرار مجتبی ، قاسم ...
روز عاشورا در رکاب ثار الله ...
وارث و پرچمدار مجبتی ، قاسم ...
به سیرت ، حسنه ...
در بصیرت ، حسنه ...
به خصلت ، حسنه ...
در فضیلت ، حسنه ...
کریم ابن الکریمه ، کرامت داره ...
دقیقا حسنه ، در حقیقت حسنه ...