سرود سربلند بی‌سر

عکستو دیدم دلاور، حرمله پشت سرت بود
به گمونم تشنه بودی، دَم دَمای آخرت بود

همه دنیا از تو عکست، غیرتِ چشاتو دیدند
کربلا نرفته‌هامون، کربلا رو با تو دیدند

ترک لبای خشکت، عطشو از پا در آورد
انقدر عابِد دوست داشت، که تو رو پیش خودش برد

تو به هر دری زدی تا، پیش زهرا رو سفید شی
چه لیاقتی می‌خواد که، مثل اربابت شهید شی

کشور علی و زهرا، شیر بیشه کم نداره
پسر گلت یه روزی، پاشو جای پات میزاره

هر کی حاجیه دمشقه، کعبه‌ی قبیله میشه
حَجَةُ الوِداعِ عاشق، حرم عقیله میشه

حالا همنشین جُونی، شده عَرشی روح و جسمت
حتی توی آسمونم، خادم المهدیه اسمت

تو به هر دری زدی تا، پیش زهرا روسفید شی
چه لیاقتی می‌خواد که، مثل اربابت شهید شی