سخن آغاز کنم از دهنم یا گوشم که در اینجا دهنم زخم شد آنجا گوشم چهار انگشت که مردانه و نامحرم بود پلی از درد زده از دهنم تا گوشم نبض دارد همهی صورتم از کثرت درد شده از شدتِ خون، قلب من اما گوشم وای بابا دهنم، دستم، چشمم، مویم وای بابا گوشم گوشم گوشم گوشم ارث پهلوی شکسته که رسیده است به گوش من هم انگار که رفته است به زهرا گوشم **** بیش از این زنده ماندنم هَرَج است پاسخ نالهام دهان کج است آخه دختر تو زِ چند جا فلج است