زینب به سر زنان سوی که می‌رود

زینب به سرزنان سوی که می‌رود
او را چه می‌شود نام که می‌برد

حسین جان ای آبروی دو عالم
نگین سلیمان به حلقه‌ی خاتم

به زخم تنت روی ریگ بیابان
به اشک من و سوز و آه یتیمان
بگو آخر من چه چاره کنم

سرت رفته روی نیزه‌ی اعدا
شده زینب خواهرت تک و تنها

کجا رفتی ای قرار و شکیبم
کجا رفتی ای حسین غریبم

خداحافظ ای برادر زینب
به خون غلتان در برابر زینب
سرت رفته روی نیزه اعداء

خداحافظ ای برادر زینب
سلام ای قد گمانی زینب

تو بالای نیزه رأس پر از خون
دل صحرا رفته‌ام من دل خون

خداحافظ ای برادر زینب
خداحافظ سایه‌ی سر زینب

نه دستی نه مشکی نه چشمی نه آبی
تو خود گو به خیمه برم چه جوابی
علمدار قد کمان من