زیباترین ترانه‌ی روی لبم حسین

زیباترین ترانه‌ی روی لبم، حسین
نامی که هست علت تاب و تبم، حسین

من در کلاس هیئتِ تو درس خوانده‌ام
شاگردِ پا رکابِ همین مکتبم حسین

من عهد کرده‌ام که به پایت بایستم
سرباز لشکر حرم زینبم حسین

با یاد اربعین حرم گریه می‌کنم
شکر خدا که خادم این موکبم حسین

شیرین‌ترین عبادت من گریه بر شماست
شیرین‌ترین عبادت روز و شبم حسین

من را غلام خانه‌ی زینب حساب کن
نه مُقبلم نه محتشم و حاجیم حسین

لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد
ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین