زهرا که جایِ خود بگویم از حسن جانش
حاتَم گدایِ خانه‌ی طفلِ دبستانش
از حسینش ارث برده اوجِ احسان را
وقتی نمیزد تازیانه چهارپایان را
در چشمِ اهل آسمان خیلی، عزیزش کرد
تقسیم کارِ خانه وقتی با کنیزش کرد
از برکتِ خدمت به روی عَلَّم‌ُالانسان
خدمت‌گزارِ خانه‌اش شد حافظ قرآن
با اینکه در عالم فقط یک فاطمه زهراست
هم نامِ این بانو شدن اما خودش، زیباست
راضیه و مرضیه اسماءِ برازنده است
نامی پسندیده همیشه حق فرزند است
عالم گرفت از لحظه اول فروغ از او
گوشِ فلک نشنیده یک حرفِ دروغ از او
نفس سلیمش دور کرد از وی دو‌رویی را
ارث از رسول‌الله برده راستگویی را
در قصه‌یِ شعب ِابی‌طالب صبوری کرد
از رجس و ناپاکی تمامِ عمر دوری کرد
حرمت برای گفته‌یِ اسلام قائل بود
در نزد نابینا حجابش نیز کامل بود
محراب کُنجِ خانه‌یِ خود را حرم می‌کرد
از نافله خوندان دو تا پایش وَرَم می‌کرد
با لطفِ خود تمام غم‌های سائل را که تسکین داد
پیراهن شام زفافش را به مسکین داد
با یادِ تنهاییِ قبر خود پریشان شد
شام زفافش چشم‌هایش خیسِ باران شد
در بند زهرا فکر فردا بود در دنیا
راهِ شهیدان راهِ زهرا بود در دنیا
زهرا طریقش جز طریقِ پایداری نیست
در مکتب او جایِ خفت، جایِ خواری نیست
ما را به راه راست دعوت می‌کند زهرا
با فعل و تقدیرش هدایت می‌کند زهرا
مدیونِ زهرا بود هر نسلی حسینی بود
اندیشه‌یِ زهرا در افکار خمینی بود
تصویر ما از فاطمه تعریف قرآنی است
شاگرد درس مکتبش قاسم سلیمانی است
رزمندگان را نهضت زهرا به خط کرده
زهرا سلیمانی ما را تربیت کرده
ارزش ندارد جان اگر نذر ولایت نیست
پایانِ راه فاطمیون جز شهادت نیست
باید شناسایی کنید، اهداف دشمن را
باید بشارت داد، فردایِ روشن را
سیّد علی‌مان فتح خیبر می‌کند فردا
فرزندِ حیدر کارِ حیدر می‌کند فردا
پشت سر او لشکر حق راه می‌افتد
حیفا دِگر در چنگ حزب‌الله می‌افتد
فردا همه راهی قدس از سمت لبنانیم
در مسجدالقصی نماز شکر می‌خوانیم
مرامِ صهیونیست از یاد خواهد رفت
حیثیت پوشالی‌اش بر باد خواهد رفت
راهی برای عده‌ای باقی نمی‌ماند
راهی برای اسرائیل‌هم باقی نمی‌ماند
بیرون کنیم از منطقه غیر از محارم را
قطعا بگیریم انتقامِ حاج‌قاسم را
فردا که شوق هر فلسطینی تماشایی است
بیت‌المقدس تا مدینه راهپیمایی است
دنیا به کام مهدی موعود خواهد شد
صبح فرج وهابیت نابود خواهد شد
در هر خیابان عطر منجی می‌دهد فردا
آقا علم را دست مهدی می‌دهد فردا
