زمزمه‌ی خیمه‌ها، زمزمه‌ی آب اباالفضله

زمزمه‌ی خیمه‌ها، زمزمه‌ی آب اباالفضله
هستیِ عالم حسین، هستیِ ارباب اباالفضله

آقام اباالفضله، مولام اباالفضله
سقای تشنه‌ی دنیا اباالفضله

علی العباس واویلا
حسین تنهاس واویلا...

می‌پیچه صدای باد، نخلستون هراسونه
می‌خونه تپش آب، این مشکو می‌رسونه

سیّدنا یا عباس
وا عطشا یا عباس...

ماه‌ بنی‌هاشمی، در حرم شاه اباالفضله
دست خدا مرتضی، دست یدالله اباالفضله

دلدار اباالفضله، دل‌خون اباالفضله
هر دَم مرثیه‌ی بارون اباالفضله

علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا...

افتاده به روی خاک فرزند ابوتراب
مشکی خالی و علم جا مونده کنار آب

سیّدنا یا عباس
وا عطشا یا عباس...

مَلجأ امن و امان در دل زینب اباالفضله
از سر نی سایه‌ی محمل زینب اباالفضله

حاجت اباالفضله، غیرت اباالفضله
تنها تصویر شجاعت اباالفضله

علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا...

می‌سوزه دل فرات از آتیش رو لبش
معنا شد برادری از ایثار و ادبش

سیّدنا یا عباس
وا عطشا یا عباس...