زدل سرود مدحتت سر عاشقانه می کنم

زدل سرود مدحتت سر عاشقانه می کنم
مِن الاَزل اِلی الابد تورا بهانه می کنم

اگر نوای رب کنم خدای را طلب کنم
من از هدایت تو سر بر آستانه می کنم

شه دهم تویی ولی چارمین علی تویی
به نام نامی علی تو را بهانه می کنم

نه ترک ذکر تو کنم نه حد شکر تو کنم
ندای اعتلای تو به هر زمانه می کنم

تویی که بر هدایتت هزار خضر تشنه لب
منم که آب زندگی طلب ز خانه می کنم

مدینه دل مرا ضریح طور کرده ایی
چه سجده ها به مقدم گُل سمانه می کنم

بگو به شکر نعمت خدای حَیِ لامکان
سلام ما درود ما به جَدِ صاحبَ الزمان

***
اگر غدیر وادی مدینهُ الْوِلاء بود

ولادت مبارکت سفینة الهدی بود
اگر نبی است شهر علم اگر علی است باب آن

علوم اولین و آخرین حق تو را بود
تو مدح اهل‏بیت را مؤلفی و مدعی

که شعر نغز جامعه ز خامه‌‏ات به جا بود
تو مُظهری به هل اتی تو مَظهری به هر عطا

تمام کائنات بر سرای تو گدا بود
تویی امام مؤتمن تو سومین اباالحسن

تو دومین گل رضا که جد تو رضا بود
تو احمدی تو حیدری تو امتداد کوثری

نواده حسینی و عموت مجتبی بود
تمام ملک دست تو سمات پای بست بود

که تخت و تاج سلطنت به حق تو را سزا بود
جواد آل جود را بشارت آمد از جنان

سلام ما درود ما به جَدِ صاحبَ الزمان
***

تو ناشر حقیقتی تو مظهر ولایتی
توهادی طریقتی تو کشتی هدایتی

تو میوه نبوتی تو شاخسار عترتی
تو نور چشم عصمتی تو را خدا عنایتی

تویی شراب ناب من حساب من کتاب من
شفاعتم به دست تو به حال ما رعایتی

وحوش رامِ رامِ تو طیور صید دام تو
تو کیستی تو چیستی؟ خدای را چه آیتی

نه وصف توست کار من نه مدح تو شکار من
تو صید وصف داوری ز بس که خوش حکایتی

مرا به خویش بنده کن بیا و مرده زنده کن
مسیح جان خسته کن ز بی کسان حمایتی

میان حصر دشمنان امید قلب دوستان
طلایه دار شیعیان امیر با درایتی

به روز غم مرا ببر به سوی خود کشان کشان
سلام ما درود ما به جَدِ صاحبَ الزمان

***