ریان بن شبیب

ریان اب بی شبیب
بی بی های حرم کم آوردن

اطفال بی گناه سیلی خوردن
با دست بسته روی ناقه می‌رفتن شام

با بغض و کینه به حضار دادن دشنام
افتادی لب تشنه رو خاک دعوا شد سرت

هجوم آورن با نیزه ها دور پیکرت
به حال و روز مظلوم تو بین قتلگاه

کل می‌کشدن پیش چشم خواهرت
(مظلوم، مظلوم حسین جان)

تو رو حرومی های کوفه تشنه کشتننت
بی کس و تنها بین گودال گیر آوردنت

برای غارت ریختن روی جسمت اطهرت
رحمی نکردن حتی به اون کهنه پیرهنت

زینب اومد بین گودال و شد حالش خراب
نیزه شکسته هارو جمع کرد با قلبی کباب

هزار و نهصد و پنجاه زخم خوردی بی امان
غرق به خون افتاده بودی زیر آفتاب

اسمتو بردم زیر بارون، بارون گریه کرد
تربت گذاشتم لای قرآن قرآن گریه کرد

ذوالجنان از از میدان آمد می‌کوفتی زمین
مصیبت دست بستن اینه حیوان گریه کرد