رو گونه‌ام سرازیر میشه

رو گونه‌م سرازیر می‌شه
گریه‌های بی‌اختیار
غمت تازه می‌شه ولی
کهنه می‌شه این روزگار

چه بوی سیبی به مشامم می‌رسه
یه امام حسین دارم برام بسه(۳)

به داد من می‌رسی حشر و صراط
مبدّلَ السّیئاتِ بِالحسنات (۳)

از عشق تو دَم می‌زنم
آتیش به عالم می‌زنم
رو دیوار قلبم برات
کتیبه‌ی غم می‌زنم

خود خدا بانی این بزم عزاست
با گریه‌ی فاطمه محشری به پاست(۳)

چه بوی سیبی به مشامم می‌رسه
یه امام حسین دارم برام بسه(۳)

قبله قلب من کرب و بلا
مُبدّلَ‌السَّیِّئاتِ بِالحَسَنات