روضه‌ای که تو خوشت میاد کجاست

روضه‌ای که تو خوشت میاد کجاست
نوکری که تو خوشت میاد کیه
معکم فی الدنیا و الآخرة
بِه از این چه زندگی چه مرگیه

غرق آتیشم ولی به کار میام 
هیزم غذای روضه‌هات می‌شم 
باز به من فرصت عاشقی بده 
من خودم با بچه‌هام فدات می‌شم

دلمو نبینن چقدر سیاهه
سینه‌مو ببین برات کبوده 
به جون مادرم این گناها 
از روی یاغی‌گری نبوده 

(رهام کنی من تباه می‌شم 
نگام کنی رو‌به‌راه می‌شم) ۲
                      * * * *
بی‌تو بودن به من نیومده
بغلم کن که حالم بده
دور هرکی که چرخیدم و
یه جورایی منو دور زده

پناه من باش، پناه عالم
خودت خبر داری که چقدر خرابه حالم
کسی رو مثل تو دوست ندارم
با چشم سر روی تربتت می‌ذارم

تموم دنیا مال رقیه
تو محشرم می‌رم به دنبال رقیه 
                     * * * *
همه می‌خوان منو زمینم بزن، امام حسین نمی‌ذاره
همه می‌خوان آبرومو ببرن، امام حسین نمی‌ذاره

این حسینه که همه دنیای منو پر کرده
این حسینه که جای بابای منو پر کرده

(ام‌البنین، یا ام‌البنین) ۴