رنگ خون آسمون

رنگ خونه آسمونِ دلِ عاشقایِ عالم
یکی ‌می‌گه از توی عرش رسیده ماه محرم

ماه لیلی، ماه مجنون، ماه بی‌قراریامون
ماه غصه‌های زینب، ماه سینه‌زنی‌هامون

یا حبیبی یا حسین، مولایِ مظلوم

اشک نم نم، شال و پرچم، رسیده ماه محرم
دلِ خسته، باز دوباره، می‌خونه روضه دَما دَم

تو دل یه مرد تنها، زده غصه‌هاشو کوفه
زیر لب زمزمه داره، یا حسین مَیا به کوفه

بی‌قرارم بی‌بهارم، یار و یاوری ندارم
از غریبی صورتم رو، رو دیوارِ غم میذارم

مردمان شهر کوفه، غیرت و وفا ندارند
مهمونه عزیزشون رو، تشنه و تنها می‌ذارند

مَیا کوفه گُلِ زهرا حرفای بدی شنیدم
تو دستِ یه حرومی، تیرای سه‌شعبه دیدم

دختری می‌گفت به باباش، حرفایی پر از شراره
سوغاتی باید برا من بیاری یه گوشواره

حسین حسین

یکی می‌گفت علی‌اکبر، جوونه و خوش قد و بالاس
حرمله با خنده می‌گفت، می‌بینمت یه روز عباس

این جماعت که از حیدر، جز وفا چیزی ندیدند
برای مَعجر زینب، نقشه‌ی بدی کشیدند

حسین حسین