رفت از دل فردوس هزاران قلم آورد

رفت از دل فردوس هزاران قلم آورد
اندازه آفاق ورق روی هم آورد

می‌خواست که جبریل کمی از تو نویسد
جایی که خدا نام تو را محترم آورد

صد بار تراشید درختان جهان را
صد بار نوشت از تو و صد بار کم آورد

تو بودی و دستان خدا ملک و ملک را
محض گل نورانی تو از عدم آورد

ما هیچ نبودیم ولی مادریت بود
در هیچ نظر کرد و مرا در رقم آورد

این جلوه ی پر جذبه بر افلاک مبارک
مهمان خدا آمده بر خاک مبارک

جبریل نوشت اول دفتر که علی کیست؟
پرسید مکرر و مکرر که علی کیست؟

یک عمر به معراج به هر جا که توان داشت
هی رفت و نفهمید در آخر که علی کیست؟

تا گفت از اوصاف علی پیش رسول الله
بشنید فقط پرسش دیگر که علی کیست؟

برداشت قلم را خدا وحی به او کرد
یعنی تو را نیست مقدر که علی کیست؟

فهمید فقط فاطمه معنای علی را
فهمید فقط فهم پیمبر که علی کیست؟

هر کس که علی گفت از امداد علی گفت
با فاطمه یک عمر فقط نادعلی گفت

حق داد به آغوش خدیجه دو جهان را
گفتم دو جهان لال شوم برتر از آن را

عالم نشنید از لب احمد لب مولا جز
فاطمه جان، فاطمه جان، فاطمه جان را

پلکت ضربانت تپشت نام علی گفت
وقتی که پدر گفت به گوش تو اذان را

ای رشته ی خورشید نخی از ملکوتت
ای جاذبه ی عمق جهان از جبروتت

تسبیح گرفتی و زمین دید خدا را
گفتی علی و دید زمان زنگ سکوتت

تا که بچکد از سر انگشت تو فیضی
یک عمر نشسته است علی پای قنوتت

هر جا که تو هستی همش باغ بهشت است
سوگند که دل هاست فقط جای قنوتت

عشق از علی هست اگر هست حجابت
پر جلوه تر از پرده ی کعبه است حجابت

تو آمدی آزاد شدن را بنویسم
تا سروری گل به چمن را بنویسم

بازیچه شدن هرزه شدن هیچ شدن مُرد
تو آمدی آزادی زن را بنویسم

تا دور شود زندگی از این همه آفات
تا حرف جدایی قدقن را بنویسم

تو آمدی ای بر سر یک سفره نشینیم
تا خانه مساوی وطن را بنویسم

بخشندگی ات را به تبارت برسانی
تا اینکه کریمی حسن را بنویسم

با خط تو باید بنویسیم که زن کیست؟
این شئن ولی جای دگر مطمئناً نیست

سوگند به شمع و شب و پروانه به زهرا
سوگند به گلخانه به ریحانه به زهرا

هر کس که نمک خورده ی زهرا و علی شد
هرگز نرود بر در بیگانه به زهرا

این خاک پر از یاس پر از لاله ی سرخ است
این خاک ندارد غم ویرانه به زهرا

ویرانه اگر هست فقط خانه ی خصم است
مائیم همین همت مردانه به زهرا

این خاک حرام است به غیرش حرم ماست
مائیم همه مردم یک خانه به زهرا

این خاک سراسر همه تسبیح حسین است
سوگند که ایران همه بین الحرمین است