رفتی و پژمردنمو ندیدی

رفتی و پژمردنمو ندیدی
رفتی زمین خوردنمو ندیدی

تو كوچه ها راه منو میبندن
همه دارن به شوهرت میخندن

یه فكری هم به حال بچه ها كن
یه سر بیا زندگیمو نیگا كن

اگه بیای منم قرار میگیرم
میرم برات چند تا انار میگیرم

اصلا بیا با دل بی غم میریم
اصلا از این مدینه با هم بریم

بازم بمونو دست به پهلو بگیر
عیبى نداره از على رو بگیر

كارم شده یه گوشه ای ببارم
بچه هاتو سرِ خاكت بیارم

دلِ من از همه كنار میگیره
حالا علی دست به دیوار میگیره

چه مادری ز دخترم گرفتند
خوابو ز چشمای ترم گرفتند

این چادر پاره منو میكشه
این خونِ گوشواره منو میكشه

بلندشو دستاتو حنا بذارم
تابوتتو بگو كجا بذارم؟!!

تو خونه یاد اون روزا می افتم
برم بیرون تو كوچه ها می افتم

بی مادری نصیب دخترم شد
خبر داری چه خاكی بر سرم شد

خیر نبینه اون كه به ما جفا كرد
ما دو تا رو از همدیگه جدا كرد

تو چشمِ تو زد چشمو پُر آب كرد
خونش خراب كه خونه مو خراب كرد

نقشه كشیدن مبتلامون كنن
كی فكر میكرد یه روز جدامون كنن

شاعر: علی اکبر لطیفیان
*********