رسیده نوکر تو

رسیده نوکرت عاقبت به تو
تکیه زده تو زندگیش فقط به تو

تو مهربونی کشیدی به مادرت
فخرم اینه کشیده نوکرت به تو

تو دستای توعه فقط دوای من
همیشه خرج تو شده صدای من

اگه امام رضا رو واسطه کنم
دوباره امضا میشه کربلای من

بدون تو بی تابم حسین
با یاد تو می‌خوابم حسین

نوکریتون شغل شریفمه
فدای تو اربابم حسین

جای مچم دست منو گرفته بود
درست همون روزایی که کسی نبود

همه رفیقام آقا دورم زدن و
رفاقتم همیشه با تو داشته سود

همیشه تو روضه غرق ناله ام
اگر چه امضا نشده حواله ام

کلید کربلام فقط همینه که
بگم گدای دختر سه ساله ام
حسین

یه عمر که می بارم حسین
با روضه هات غم دارم حسین

اگرچه خیلی پستم و بدم
خدایی دوست دارم حسین

کربلا کعبه دل هاست خدا می داند
دیدنش آرزوی ماست خدا می داند

اولین مستمع مجلس پر فیض حسین
مادرش حضرت زهرا خدا می داند