رخصت بده دو ماه خودم را فدا کنم

رخصت بده دو ماهِ خودم را فدا کنم
این فیض رو سپیدشدن را ز من مگیر
هم دختر شهیدم و هم خواهر شهید
این مادر شهید شدن را ز من نگیر


باید عزیز را به فدای عزیز کرد
در خیمه غیر این دو عزیزی نداشتم
غیر از دو ماه خود که به قربان تو کنم
در خیمه‌ام برای تو چیزی نداشتم


خوشبخت خواهری که تو باشی برادرم
تا سایه‌ی تو هست دگر غم نمی‌خورم
فرزند اگر چه همه دنیای مادر است؟؟؟
دنیای بی‌ تو هیچ به دردم نمی‌خورد