ذکر مصیبت حضرت عباس

گفت: عباس قوی پنجه علمدار من‌ست
مصطفایم من و او حیدر کرار من‌ست

هم شجاع‌ست و دلیرست و مشارست و مشیر
هم وزیر من و هم منشی دربار من‌ست

من مدار حق و در دایره‌ی فضل اِله
او ابالفضل من و نقطه‌ی پرگار من‌ست

پرتو شمس و قمر ذره‌ای از انور او
نور رویش همه از پرتو انوار من‌ست

گرد هم اذن جهادش بکُشد خیل خسان
لیک در امر قضا محرم اسرار من‌ست

راند توسن در شریعه بی‌درنگ
خوف ننمودی ز شمشیر و خدنگ

مشک را پر کرد از آب روان
تا برد در خیمه بهر کودکان

کوفیان با نیزه و تیر و خدنگ
راه را بستند بر آن شاه، تنگ

ولوله افکند اندر کوفیان
شور محشر کرد بر او بی‌عیان

یکی صدا می‌گه: اَنا ابنُ مَکَّةَ و مَنی
یکی می‌گه: اَنا ابنُ زَمزَمَ و الصَفا
یکی می‌گه: اَنا ابنُ علیٍ المرتضی