ذکر لب همه اهل بُکاء حسین

ذکر لب همه اهل بُکاء حسین
واویلا حسین
واویلا رسید به کربلا حسین
واویلا حسین

سلام نیزه‌ها
سلام قتلگاه
سلام کربلا
واویلا حسین

سلام طبلِ جنگ
سلام چوب و سنگ
سلام تیغ و چنگ
واویلا حسین

همه دل‌شوره دارن غیرِ حسین
که به مقصد رسیده سِیر حسین
زیرِ لب داره آقا چی می‌خونه؟
می‌گه زینب ایشالّا خیره حسین

خیمه بَر پا می‌شه
این‌جا محل رفت و آمدِ گرگا می‌شه
خیمه بَر پا می‌شه
پسرِ حضرتِ زهرا این‌جا عریان می‌شه

مَرحَباً بِکُم یا حسین
ابی‌عبدالله حسین،ابی‌عبدالله حسین...

*****

شبیه انبیاء ذکرِ مُخَدّرات
واویلا حسین
رسیده قافله نزدیک فرات
واویلا حسین

سلام سیل خون
سلام بَر جنون
تَنِ واژگون
واویلا حسین

سلام بَر سپر
به تیغ سه پَر
تَنِ مختصر
واویلا حسین

همه دادن سلامِ شاهو جواب
همه پابوسی رفتن به غیرِ آب
شبی که می‌ره مقتل خونِ خدا
همه آواره می‌شن مثل رُباب

آسمون می‌گیره
این‌جا رُباب پشتِ خیمه‌ها می‌میره
خیمه غارت می‌ره
دخترِ حضرتِ زهرا به اسارت می‌ره

*****

قرصِ قمرِ رُباب، ای گُل‌پسرِ رُباب
کوچیکه سرِت امّا شدی سایه‌سرِ رُباب

قندِ عسلِ رُباب، شیرخواره یَلِ رُباب
رُو نیزه نشستن بهتره یا بغلِ رُباب؟!

یارالی علی
آب آزاد شده جات خالی علی
یارالی علی
رُو نیزه چرا بی‌حالی علی؟

مادر برات بمیره...

*****

(حسین آقام
همه می‌رن تو می‌مونی برام)