دیگه قدرت و توونم رفت
جوونا بیاین جوونم رفت
بالا پیکرش شدم محتضر
جونم رفت
جونم رفت، جَوونم رفت...
چقدر پاشیده از هم پیکرت خوش قد و بالا
چه‌جوری پاشم از بالا سرت بگو بابا
بلند شو تا ندیده مادرت علی آقا
جونم رفت، جوونم رفت...
زمین خوردم و آسمونم رفت
همه قوّتِ رو شونه‌‌م رفت
به حالم دارن می‌خندن همه
جونم رفت
جونم رفت، جوونم رفت...
بلندبالا قد و رعنای من، کَمت کردن
چقدر سخته تو رو بین عبا جمعت کردن
چه بی‌رحمانه پاشیدن تنت، دَرهمت کردن
جونم رفت، جوونم رفت...
حسین یا حسین...
****
علیِ‌اکبر، ای ریز ریزم
هر چقدر جمع می‌کنم
انگاری باز کمی عزیزم
ببین که دارن بهم می‌خندن
به جای فاتحه دور پیکرت هلهله کردن
وای دلم خیلی برات سوخت
تشنه بودی و بابا خیلی لبات سوخت
توی این گرما بمیرم دست و پات سوخت
قلبم آزرده
کیو دیدی که بابا بخنده به اشک جَوون‌مُرده؟
قلبم آزرده
کجا آخه همه می‌خندن به اونی که بد آورده؟
خوش قد و بالا
عمری تابوتت سر دوش بابات بوده علی آقا
خوش قد و بالا
از علی‌اصغر هم کوچیک‌تره این پیکرت حالا
آه و واویلا...
از غمت آخر آهی کشیدم
با سرِ زانو علی من اومدم، دیگه خمیدم
دلیل آه و این بغضمی تو
ای اذان‌گوی حرم ببین چه نامنظّمی تو
وای تویی دوای دردم
رحمی کن بابا به این دستای سردم
تو خودت دیدی رکابو گم می‌کردم
ولدی علی
الهی به حال و روز من نیُفته اَحدی علی
ولدی علی
سابقه نداشته من صدات کنم جواب ندی علی!
علی‌اکبرم
پاشو خوش‌غیرتِ من ببین کجا اومده خواهرم
علی‌اکبرم
اولین باره جلوم پا نشدی نمی‌شه باورم
****
زِ دستم می‌روی اما صدایم درنمی‌آید
دلم می‌سوزد و کاری زِ دستم برنمی‌آید
اگر زینب نمی‌آمد گریبان پاره می‌کردم
اگرچه از گلوی تو صدایی درنمی‌آید
****
بهتر بگم
به تو نمی‌شه دیگه علی‌اکبر بگم
چی از این تنِ پاشیده و پَرپَر بگم
چندتا علی می‌بینم هر طرف همه‌ی صحرا علی
می‌ریزه خاکِ غم به سرِ دنیا علی
غمی روی غمام شده
تابوت پسرم عبام شده
می‌بینه پدرت، چی اومده سرت
چند نفری زدند نیزه تو کمرت
جونِ من علی، پاشو جوونِ من علی...
*****
سَروِ روان
دَمِ آخری علی بیا بگو تو اذان
دلمو بُردی وقتی که صبح گفتی اذان
شبِ یلدای لیلا
گیسوی علی‌اکبر، گیسوی علی‌اکبر، گیسوی علی‌اکبر
شده محرابِ بابا
اَبروی علی‌اکبر، اَبروی علی‌اکبر، اَبروی علی‌اکبر
