دنیام غمه بی مرحمه

دنیام غمه، بی مرهمه، دردی که پیرم کرده
دل (کندم از، عالم همه، زندگی واسم سخته)۲

فاطمه جان شبامو، با گریه می‌گذرونم
از وقتی رفتی دیگه، خراب شد آشیونم

بعد از گذشت سی سال، شبم سحر نمی‌شه
بعد تو دیگه زینب، نزدیک در نمی‌شه

من و دل خونم، من و دل خستم
منم و همین یه چادر، خاکی رو دستم

مونده برا حیدر، یه دل پُر از آه
مگه می‌شه یادم بره اون، داغ تو زهرا

امون امون ای دل ...

(خیسه چشام)۲، این لحظه‌هام
می‌گذره با تو زهرا
پایان گرفت، دل تنگیام، منم افتادم از پا

یادته گریه کردم، نری بمونی پیشم
هنوز شبا به یادت، ابر بهاری می‌شم

تو سوختی محسنم سوخت، پیش چشای خستم
رد طناب قنفذ، مونده هنوز رو دستم

مگه میره یادم، در خونه افتاد
جلو چشم من زدن تورو، بمیرم ای داد

یادمه که قنفذ، شرری به پا کرد
دستای تورو با ضربه‌ی، غلاف جدا کرد

دارم میام، دل شوره‌هام، اینه که غم تکرار شه
سخته همش، درکش برام، (سهم زینب بازار شه)۲

یادته گفتی زینب، غم می‌شه روز و شبهاش
اسیری میره وقتی، هیشکی نمونده همراش

یادته گفتی زینب، مادر برات بمیره
هیچکسی نیست تو گودال، چشم تورو بگیره

همه نگرانیم، برای همینه
چطوری می‌خواد حسینشو، رو نِی ببینه

میون شلوغی، تو وسط بازار
سرو جلو چشماش میارن، انگار نه انگار

مرکبا سیراب بودن اما، هنوز تشنه بود
وسط مقتل با آه سینه سوز، تشنه بود

تشنه جنگیدی، تشنه جون دادی
سر پیری به چه روزی آخه افتادی

مسخرش کردن، اهل آبادی
سر پیری به چه روزی آخه افتادی

من بمیرم که واسه‌ی گریه‌هات، خنده کردن
دختراشون به اشکای دخترات، خنده کردن

ظهر عاشورا، قاتلت ای کاش، حرمت ریش سفیدتو نگه می‌داشت
سختمه حرفاش، گفت از دم خیمه تا گودال، دویدم دویدم دویدم

حرفایی که نشنیده بودم شنیدم شنیدم شنیدم