دل سراپردهی محبت اوست دیده آیینهدار طلعت اوست من که سر درنیاورم به دو کن گردنم زیر بار منت اوست تو و طوبی و ما و قامت یار یار یار یار فکر هر کس به قدر همت اوست علی... گر من آلوده دامنم چه عجب همه عالم گواه عصمت اوست من که باشم در آن حرم که صبا پردهدار حریم حرمت اوست تو و طوبی و ما و قامت یار یار یار یار فکر هر کس به قدر همت اوست علی... حق علی مولا...