دل بسته‌ام مرا ز سر خویش وا مکن

دل بسته‌ام مرا ز سر خویش وا مکن
از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر
گویم گرفته‌ای ز عنایت رها مکن

تنها بود به دست تو طومار جرم من
این مشت بسته را به بر خلق وا مکن

نزد کریم فرق ندارند خوب و بد
یک‌جا قبول کن همگان را سوا مکن