دل از خدا نبرد کس مگر علی باشد

دل از خدا نَبَرد کس مگر علی باشد 
و بر شکوهِ محمد نگر علی باشد 

حقیقت است که زهرا چنان علی شده که
برای فاطمه نام دگر علی باشد 

علی و فاطمه، احمد شدند این سه نفر 
کمی‌ست فاطمه و بیشتر علی باشد 

میان خلقت حق دوزخی نخواهی یافت 
امام جمع خلائق اگر علی باشد

قرار هست که در خانه‌ی حسین از عشق
پدر چنان که علی شد پسر علی باشد 

کم است هرچه بگویم، کم است پیش حسین 
میان خانه‌ی او هر قدر علی باشد

رسید مثل پیمبر رسید عین علی
سلام ای علی دوم حسین علی

مدینه است اسیر حدیث گیسویش 
و مکه غرق نماز است رو به اَبرویش 

سلامِ صبح و شبِ شهرها و بانوها 
نفَس نفَس به حسین و به شهربانویش

عروس، فاطمه آورده است از ایران 
که گشت کل جهان و ندید چون رویش 

علی‌ست عاقد و شاهد علی‌ست رو به عروس
حسین این طرفش زینب است آن سویش 

بجای فاطمه، ام‌البنین بغل کردش 
شده‌ست هدیه‌ی امالبنین النگویش 

بهشت با همه خوبی هلاک ایران است 
حسینِ فاطمه داماد خاک ایران است

اگر حسین علی ضرب در حسن بشود
امام بعدی‌اش از هر نظر حسن بشود 

امام چهارم ما لب به لب حسین است و
امام چهارم ما سر به سر حسن بشود 

عزیز فاطمه داماد مجتبی گردید
پدر حسین و پدرزن اگر حسن بشود

امام‌ها همگی بعد از این حسن زاده‌اند
که هشت امام از این رهگذر حسن بشود

قسم به فاطمه بنت‌الحسین که فاطمه خواست
زِ هشت امام اگر جلوه‌گر حسن بشود

امام راه حسن، ای دوام راه حسین
سلام حضرت سجاد خانه‌ی حسنین

بنا نبود بجنگی اگر بنا می‌شد 
تمام قامت تو شکل مرتضی می‌شد 

بنا نبود وگرنه زمان رزم تو هم 
زمین کرب‌وبلا غرق لافتی می‌شد 

چه سخت است علی باشی و نگیری تیغ 
که با تو تیغ دودَم غرق مرحبا می‌شد 

اگر علَم به زمین می‌زدی به تو سوگند 
که کوفه با همه‌ی شام جابجا می‌شد 

خدا نخواست وگرنه خدای شاهد هست 
زمین کرب‌وبلا تازه کربلا می‌شد

و امتحان تو از جنگ سخت‌تر شده بود 
همان زمان که حسین از حرم جدا می‌شد 

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت 
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

 علی یا علی