در شجاعت منم ابوطالب

در شجاعت، منم ابوطالب
در ارادت، منم عقیلِ دگر
که خدا، در پیام خون خدا
برگزیدم چو جبرئیلِ دگر

سر نهادم به شانه‌ی دیوار
نوحه‌ی یاحسین زمزمه‌ام
گرچه در کوچه‌ها اسیر شدم
من عزیزِ عزیزِ فاطمه‌ام

گریه چاره نکرد دردم را
وقتی از دست می‌رود چاره
به خدا درد من فقط این است
که زن و بچه‌ات شد آواره
****
کوفه پُر است از مردمِ نامرد برگرد
تا غنچه‌ی سُرخت نگشته زرد برگرد

در بین بازارِ کسادِ حق‌پرستی
باطل بساط فتنه را گسترد برگرد

از نعل‌های تازه و سرنیزه پیداست
آهنگران بازارشان گُل کرد برگرد