درد و غصه‌ی عالم با نبودنت عجینه

درد و غصه‌ی عالم، با نبودنت عجینه
خوش به حال اونکه بین گریه‌هاش تو رو ببینه

به غیر اشک روضه‌هات از همه چیز دل بریدم
حسرت واسم توی روضه یه بارم آقا و ندیدم

کجایی الان خیمه کجا به پا کردی
تو دل صحرا کجا رو کربلا کردی... 

أینَ الطالبُ بِدَمِ المقتولِ بکربلا... 

****


خوش به حال اونکه آخر پای روضه‌ها بمیره
کاش که اشک چشمام یه روز راه خیمتو بگیره

شبیه عاشقایی که برا تو بودن سینه‌چاک
منو ببر پیش خودت، مَتی تَرانا و نَراک

چاره‌ی عالم، بدون تو بیچارم
محاله جز تو دل به کسی بسپارم...

أینَ الطالبُ بِدَمِ المقتولِ بکربلا...