دردمندانِ غمِ عشق، دَوا خواهند

دردمندانِ غمِ عشق، دَوا می‌خواهند
به امید آمده‌اند، از تو تو را می‌خواهند

زان جماعت که ز تو، طالبِ حورَند و قصور
در شگفتم که ز تو، جُز تو چه را می‌خواهند؟

زحمتی دیده همه بَر طَمَعِ راحتِ نَفس
طاعتی کرده و فردوس، جَزا می‌خواهند

عملِ صالحِ خود را شب و روز از حضرت
چون مَتاعی که فروشند، بَها می‌خواهند

تو به دستِ کَرَمِ خویش جُدا کُن از من
طَبع و نَفسی که مَرا، از تو جُدا می‌خواهند

عالَمی شادیِ دنیا و گروهی غمِ عشق
عاقلان نِعمت و عشّاق، بَلا می‌خواهند

در عزیزانِ رَهِ عشق به خواری مَنِگر
بِنگر این قوم کیانند و که را می‌خواهند

هرکه چیزی ز خدا خواهد و اَربابِ نیاز
از خدا در همه‌ی عُمر، خدا می‌خواهند