دردت به جونم بگو بدونم

دردت به جونم، بگو بدونم
آخر کجا، مادر زِ دختر رو میگیره

دیدم شبونه، که مخفیونه
با اشک و ناله مادرم، وضو میگیره

هی تیکه تیکه، خون کرده چیکه
از زخم پهلویی که با، لگد شکسته

خون شده لخته، خدایی سخته
می‌سوزه گوشِت، دیگه پنهون کاری بسه

شونه بزن به موی من، دست نوازشی بکش به موی من
تا می‌گیری دست به دیوار، مادر می‌لرزه به خدا زانوی من

دق می‌کنه زینب نکش آه، چرا خمیده میروی راه
سایَت روی سرم بمونه، خدایا مادرم جوونه

وای امان از این جدایی، وای امان از این جدایی ...

عمر دقایق، یاس و شقایق
نشسته خون رو صورتت به جای شبنم

امید حیدر، پیر شدی مادر
آب میشی هر روز پیش چشمام، آخه نم نم

ای سینه مجروح، خسته تن و روح
فضای خونه داره از تو بوی محسن

ای گل بی خار، از میخ و مسمار
خون شونه زد ای مادرم، به موی محسن

گفتم به هر شاپرکی، به این زبون نمکیِ کودکی
طواف کنم وقت نماز، بوسه بگیرن از چشات یواشکی

بیرون بیا از فکر رفتن، این‌جوری کوله بارو بستن
می‌دونم از زندگی سیری، خدا کنه شفا بگیری

وای امان از این جدایی ، وای امان از این جدایی ...