دارد به میدان می‌رود آیینه پیغمبرم
جانم علی، جانم علی
آرامش جان پدر دلخوشی اهل حرم
جانم علی، جانم علی
ابن‌الحسن ابن‌الحسین پیغمبر کرب‌وبلا
پا تا به سر زهرایی و سرتا به پا شیر خدا
جلوه غضب رب‌العالمین
وقتی پا می‌کوبی می‌لرزه زمین
بودی خَلقا و خُلقا و منطقا
اشبه الناس به ختم المرسلین
سرشور رسم مرتضی داری
شجاعت را ارث از مجتبی داری
هر که ماه روی تو را دیده گفت
آنچه خوبان دارند تو یک‌جا داری
مولانا علی اکبر، مولانا علی اکبر
دشمن حراسان شده از جلوه‌ی خشم اکبرم
جانم علی جانم علی
انی علی‌بن‌الحسین گفتی کردی مفتخرم
ابرو تو برنده‌تر از تیغ رزم دشمنان
رزم تو دارد جلوه‌ی رزم امیر مؤمنان
آیینه وجه اللهی علی
تو مهری، خورشیدی، تو ماهی علی
تا هستی چه باک از جمع دشمنان
تو خود لشکر ثاراللهی علی
عقابت می‌تازد می‌دهد جولان
ندیده مثل تو بیشه شیران
صدای تکبیر ابوالفضلم را
شنیدیم وقت رزم تو در میدان
مولانا علی اکبر
