خوشبحال اونا که با نفست هم‌نفسن

خوش به حال اونا که با نفست هم‌نفسن
پای مکتب تو به مکتب زهرا میرسن
بهترین پدربزرگای دو دنیا رو داری
یکیشون امام حسین‌ و یکیشون امام حسن

پنجمین ستاره سر زد از، آسمون خونه‌ی زهرا
توی رگ‌های تو می‌جوشه، لطف بی‌کرونه‌ی زهرا

بودی بین فضلای شهر، افضل باقر
همه عالما میگن هو الـ، اول باقر
خوش به حال منی که توی، این هیئت‌ها
قد کشیدم پای منبر، قال الباقر

جانم آقا

اونا که مست کمالاتتن از خود بی‌خودن
همه علامه‌ و شاگرد کلاس تو شدن
ملائک آسمونا رو ریسه‌بندون می‌کنن
چون‌که سرگرم گرفتن جشن تولدن

همیشه به یادت هستم ای، یادگار کربلایی‌ها
دل به مکتب تو بستم ای، افتخار کربلایی‌ها

واسه تو شوری به پا کنم، ان‌شاءالله
گنبد و ضریح بنا کنم، ان‌شاءالله
سنگ مرمر بزنم کف صحنت اون‌وقت
توی صحن‌تو صفا کنم، ان‌شاءالله

جانم آقا