خدایا اگر چه بدم دوباره در خانه‌ات آمدم

خدایا خدایا، اگرچه بَدَم
دوباره در خانه‌ات آمدم
رساندم خودم را به مهمانی‌ات
در رحمتت را به گریه زدم

خدایا خدایا، گدایم گدا ...

به رویم نزن که کجا بودم
قبولم نما گرچه آلوده‌ام
جدا از تو دلواپسم در عوض
در آغوش گرم تو آسوده‌ام

خدایا خدایم، گدایم گدا ...

به سنگ گناهان شکسته پرم
بگو با چه رویی بیایم حرم
بگیرم پر چادر فاطمه
وساطت کند پیش تو مادرم

شده حال و روزم خرابِ خراب
شده بی‌محلی به حالم عذاب
اجازه بده صورتم را کِشَم
به خاکِ درِ خانه‌یِ بوتراب

عَلیً عَلیً عَلی، یا علی

هوایی شده دل برای نجف
دَهَد بوی زهرا فضای نجف
شدم مست انگور روی ضریح
گدایم گدایم، گدای نجف

عَلیً عَلیً عَلیً علی

وبالم شده کوله‌بار گناه
نظر کن به حال من روسیاه
بده دست من را به دست حسین
به سمت حرم کن مرا سربه‌راه

حسین جان، حسین جان
حسین جان، حسین

شب جمعه، مادر به قدی کمان
می‌آید حرم، می‌شود روضه‌خوان
به یاد لب تشنه‌ی حسین
شده اشک مادر ز دیده روان

بُنَیَ بُنَیَ، حسین جان، حسین

بمیرم عزیزم، غریب کُشتنت
جلو چشمم زیر و رو کردنت
کلافه شدم بس که چیدم تورا
چرا پس مرتب نمیشه تنت؟!

بُنَیَ ...