خاک ایرانه
خاکی که پایتخت اون خراسانه
خاکی که اسمش اصلا حسن‌اِستانه
جان جان جان جانانه
نسل سلمان
نسلی که سینه چاک شاه مردانه
دستی که زیر پرچم حسن جانه
جان جان جان جانان
نسل سلمانِ حسن
میگه قربانِ حسن
می‌چسبه سینه‌زنی زیر ایوان حسن
لا کریم الا حسن
*****
فتنه‌ای برپاست
تا ناقه‌ی جمل پِی شه علی برخاست
پرچم رو داد به اون که مادرش زهراست
یا حسن حسن حسن رو لب مالک‌هاست
علوی زاده
تیغش صاعقه هست و سرعتش باده
جوری زده شتر با بارش افتاده
جانم حسن حسن تو لشکر افتاده
کوریه اون دو تا زن
از گهواره تا کفن، یا می‌گیم حسین حسین
یا می‌گیم حسن حسن
لا کریم الا حسن
*****
چیزی تو دنیا کم نداره
کریم برای دادن حاجت، نیازی به حرم نداره
مثل امام حسین، خدایی
هیشکی تو دنیا حسنی نیست
تو هیئت‌هاشم جز اباالفضل میوندار سینه‌زنی نیست
لا کریم الا حسن
لا رفیق الا حسین
*****
ای به قربان سلطان کربلا که شاه شاهانه
فرمانروای دل خسرو خوبانه
جان جان جان جانانه
من مسلمانه
دینی که ذکر هر شبش حسن جانه
ابن‌الکریم و قدیم‌الاحسانه
جان جان جان جانانه
هم نامش دوای ما
هم خاکش شفای ما
این تنها حسینه که می‌مونه برای ما
لا رفیق الا حسین
*****
این یه طوفانه یا خطبه یه ماده‌شیر برانه
یا دختر بزرگ شاه‌مردانه
جان جان جان جانانه
مرد و مردانه
تو کاخ کوفه یک تنه دلیرانه
می‌کوبه تو دهان ابن‌مرجانه
جان جان جان جانانه
وقتی میگه اُسکتو
دنیا میشه زیر و رو
طوری خطبه خونده که کوفه شد بی‌آبرو
لا علی الا زینب
*****
کار عیسی کرد
اسلام رو یک تنه دوباره احیا کرد
با خون خود بقای دینو امضا کرد
یاد یاد یاد یاده زهرا کرد
اره غوغا کرد
تو خونه‌ی خودش یزید رو رسوا کرد
اسلام علوی رو تازه معنا کرد
یاد یاد یاد یاده زهرا کرد
تو تاریخ شهر شام اون‌که با تیغ کلام
شام و کرد زیر و رو، زینب بود و والسلام
لا علی الا زینب
