حس آرامش که میگویند در طوفان علیست

حس آرامش که می‌گویند در طوفان، علی‌ست
دل به دریا می‌زند وقتی که کشتی‌بان علی‌ست

نقطه‌ی پرگار عالَم، مخزن الاسرار حق
با بسم اللّه دارد نقطه‌ای که آن علی‌ست

صاحب تیغِ کجِ عمر را در این راه راست
از صراطُ الْمستقیمِ آیه‌ی قرآن علی‌ست

قلعه‌های معرفت خاک قدوم حیدرند

روح منطق، شرط ایمان، جوهر عرفان علی‌ست
اتصال عرش و فرش و جامعُ الْأطراف عشق
شأنِ تنزیل مَلَک در قالب انسان علی‌ست
اذن او تکلیف عالَم را مشخص می‌کند

هر چه که حیدر بخواهد، صاحبِ فرمان علی‌ست
مرتضی با فاطمه در اصل، از یک گوهرند
کوثر پر خیر، زهرا، زمزم جوشان علی‌ست
با دم یا فاطمه خیبرگشایی می‌کند
فتح کاخ کفر، یعنی فاتح میدان، علی‌ست

فتنه یعنی مرز باریکی‌ست بین کفر و دین
فتنه شد، محکم بمان، چون صاحب ایران علی‌ست
حاج قاسم‌های بسیاری به او دل داده‌اند
در شهادت مقتدای تک تک یاران علی‌ست

صبح موعود از کنار کعبه، مهدی می‌رسد
ذکر آقا، وقت پایانِ شب هجران علی‌ست