حسین آقام

وقتی از دست زمونه سیرم
با کار و بار خودم درگیرم

یاد غربتت می‌افتم، آقا
یه گوشه روضه برات می‌گیرم

حال و هوای روضه‌هات حالمو عوض می‌کنه
یه نظره اربابمون حالمو عوض می‌کنه

سفر کربلات برام هميشه اوج لذت
نه قسمت نه همت، کربلا به دعوت

دعوتم کن حرم، حرم منکه یه عمره نوکرم
حرم نیام کجا برم، کجا برم، کجا برم

حسین آقام آقام آقام(۴)

تو که به نوکرت عزت می‌دهی
برای عاشقی فرصت می‌دهی

بس که مهربونیات بی حد
به منم اذن زیارت می‌دهی

درک نوکرات برام عزیزن و محترمان
اون که بار غمتو به روی شونه می‌برن

اونی که در این خونه، موی سرش سفید می‌شه
اگر یه روز پاش برسه، به پای تو شهید می‌شه

حسین آقام(۴)