حسن آقا جان

حسن آقا جان، حسن آقا جان ...

(هفت پشتم به سرِ سفره‌یِ آلِ حسن است)۲
که جهان ریزه‌خورِ جاه و جلالِ حسن است

ما که یک عمر فقط نانِ حلالش خوردیم
خونِ ما پس همه‌یِ عمر، حلالِ حسن است

حسن آقا جان، حسن آقا جان ...

(همه‌یِ عزتِ دنیایِ حسین است، حسن)۲
(به خداوند مسیحایِ حسین است، حسن)۲

بی حسن، سویِ حسینش بروی باخته‌ای
جانِ من صاحبِ امضایِ حسین است، حسن

حسن آقا جان، حسن آقا جان ...

(این حسن کیست که عالم همه دیوانه‌یِ اوست)۲
برترین اسمِ به لب‌هایِ حسین است، حسن

هرکسی گفت حسین، از برکاتِ حسن است
تا ابد پرچمِ بالایِ حسین است، حسن

حسن آقا جان، حسن آقا جان ...

(بنویسید که آقایِ جهان است، حسین)۲
(بنویسید که آقایِ حسین است، حسن)۲

(زیرِ قُبه همه گفتیم: الهی به حسن)۲
بابِ حاجاتِ گداهایِ حسین است، حسن

حسن آقا جان، حسن آقا جان ...

او علی‌اکبر اگر داد، حسن قاسم داد
در بلا هم شده همپایِ حسین است، حسن