حرم آتیش و دلم آتیشه

حرم آتیش و دلم آتیشه
اگه برگردی بگو چی می‌شه

پاشو از رو خاک‌ها ای سقای حرم
پاشو ای اِرباً اِرباتر از اکبرم
پاشو نگذار پاشیده‌تر شه لشکرم

(صدای مادرم زهراست
عَلَی العباس، حسین تنهاست) ٢

غروب عمرت طلوع درده
ببین اطرافم پر از نامرده

تو غرقِ خون هستی و من هم غرقِ آه
می‌ری می‌مونه تشنه طفل بی‌گناه
نوامیسم می‌شن بی‌تو بی‌سر پناه

(عَدو چشمش به معجرهاست
عَلَی العباس، حسین تنهاست) ٢
* * * *
وای سپهدارم ای وای کَس و کارم
ای وای ابالفضل ای علمدارم...

دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد
چشم حرامی با حرم رو به رو شد

بیا برگرد خیمه ای کَس و کارم
منو تنها نگذار ای علمدارم