حالم پریشونه اینجا کجاست داداش

حالم پریشونه، اینجا کجاست داداش؟
توی جواب من نگی کرب و بلائه ای کاش
دلشوره هام شروع شده، به فکر زینب باش

اینجا خاکش بوی غم داره، بیا بریم
قبل از این که بشیم آواره، بیا بریم
تا هنوز داریم راه چاره، بیا بریم

بیا بریم از این بیابون
حرمت نداره اینجا مهمون
از عهدشون شدن پشیمون

آه و واویلا ...

رو گونه‌هات اشک غریبی می‌ریزه
قلب من و چشمای تو از غصه لبریزه
بی‌تابی و لحن صدات خیلی غم انگیزه

از چی داری روضه می‌خونی، بگو به من
واسه‌ی چی انقدر دلخونی، بگو به من
از زمزمه‌های پنهونی، بگو به من

بگو به من درد دلاتو
دلیل این سوز صداتو
تا که بشم هم ناله با تو

آه و واویلا ...

فکرش برام سخته جدا بشیم از هم
خودت بگو کی بعد تو واسم میشه همدم
حتی خیال رفتنت میزنه آتیشم

اگه بری من با این ماتم چیکار کنم؟
دورَم بشه پر از نامحرم چیکار کنم؟
همسفر شیم من و شمر با هم چیکار کنم؟

چیکار کنم با این عبارت
شام و کنیزی و اسارت
امون از این همه جسارت

آه و واویلا ...