جلوه‌‌ی روی تو بود، یا اباعبدالله الحسین

جلوه‌‌ی روی تو بود، یا اباعبدالله الحسین
نور مناجات ما، یا اباعبدالله الحسین

کعبه‌ی کوی تو یا اباعبدالله الحسین
قبله‌ی حاجات ما یا اباعبدالله الحسین

شربت دیدارتو یا اباعبدالله الحسین
آب حیات همه یا اباعبدالله الحسین

صحبت این ناکسان، یا اباعبدالله الحسین
مرگ مفاجات ما یا اباعبدالله الحسین

بی تو اگر می‌روم، یا اباعبدالله الحسین
چاره ندارم ولی یا اباعبدالله الحسین

این همه دوری نبود، یا اباعبدالله الحسین
شرط مکافات ما یا اباعبدالله الحسین

وعده‌ی ما با تو بعد یا اباعبدالله الحسین
بزم یزید پلید یا اباعبدالله الحسین

تا کنی از تشت زر یا اباعبدالله الحسین
جلوه به میقات ما یا اباعبدالله الحسین

شیر سرخ عربستان وزیر شه خوبان
پسر مظهر یزدان
 
که بُدی صاحب طبل 
علم و بیرق و سیف و حشم و

بار غم و با رمق اندر عقبش
لقبش ماه بنی هاشم و عباس

علمدار، سپهدار
جهان‌گیر، جهان‌دار

دید که اندر حرم خسرو خوبان
شده بس ناله و افغان، پر از شیون و طفلان 

همشان مویه کنان، موی پریشان
دل بریان سوی عبّاس شتابان 

که عمو جان چه شود جرعه‌ی آبی برسانی به لب سوختگان
کز عطش آتش بگرفته لب ما، عبّاس یا ابوفاضل