دو محراب خدایی

دو محراب خدایی
دو صحن کبریایی

و از گل دسته‌هایت به هر سو
صدای یک اذان کربلایی

زدم قبله نمایی
میون این دل مست و هوایی

و گفتم من همین جمله به کعبه 
نماز عشق من به سوی اربام حسینه 
آخه قبله نمای دل من به سوی بین الحرمینه

و کردم اقتدا بر حضرت زینب کبری
آن حضرت علامه‌ی عظماء

و خواندم من نماز عشق خود را
بی پرده و ابهام تکبیرة الاحرام
الله اکبر حسین

گره خورده دل پریشونم به رشته عشق دلبر من
شکر حق که از بچگی آقا سایه‌ی تو افتاد رو سر من
شده روشن دل و دین و جونم از برکت اسم پاک تو
به کل سیاره‌ها نمی‌دم به خدا یه مشت از خاک تو

چه هیجانیه چه ضربانیه 
ذکرمه یا حسین ثانیه ثانیه

منو تب کربلا، روز و شب کربلا
الهی که باز منو بطلبه کربلا
اباعبدالله ،اباعبدالله ،اباعبدالله