تو شهر بی کسی

تو شهرِ بی‌کَسی
می‌سوزه بال و پرش، تمومیِ پیکرش
(تو آتیشِ زهرِ کینه داره
می‌سوزه کُلِ تنش) ۲

آسمونِ سامرا به رنگ خونه
بمیرم که آقام دیگه نیمه‌جونه

(غریبونه، تو شهرِ غُربَت جون میده) ۲
(پسرش مهدی نوحه‌ی غم می‌خونه) ۲

(قرارِ قلبم نرو، باغ و بهارم نرو) ۲
بدون تو من میشم، (غریبِ عالَم نرو) ۲

واوِیلا، اَمون از این غریبی...

تنها بودی مثلِ
جَدِّ غریبت حیدر، افتادی یادِ مادر
اون لحظه‌ای که دشمن تورو زد
میونِ دیوار و در

غریبی رو بردی اِرث از جَدّت حیدر
نمیره از یادت روضه‌های مادر

به یادِ اون کوچه و اون جسارت‌ها
می‌ریزه اشک از چشمات این دَمِ آخر

(دلت پر از ماتَمه، رنج و بلا و غمه) ۲
جوونی امّا قَدت (مثل مادر خَمه) ۲

واوِیلا، اَمون از این غریبی...

داری میری ولی
می‌مونه تنها مهدی، تو اوجِ غم‌ها مهدی
(سِنی نداره براش بمیرم
میشه بی‌بابا مهدی) ۲

بمیرم که میشه بی‌یاور و حبیب
میشه بعد از این پُرِ ماتم و غَم‌نصیب

دلش آزرده میشه از این زمونه
(میشه حتی بِینِ شیعه‌ها هم غریب) ۲

یَابنَ‌الحسن روحی فِداک، مَتیٰ تَرانا و نَراک
بیا ببینم روی تو، تا که نرفتم زیرِ خاک

یَابنَ‌الحسن روحی فِداک...
****
(نَذرِ مسیرِ عشقت
هستیِ عاشقانت) ۲
قربانیِ نگاهت
(جانِ فداییانت) ۲

هرلحظه هر دَم با
شوقِ هوای تو
پَرمی‌کشد روحم
(تا سامرای تو) ۲

یاامامِ عسگری یامولا...

(هرکه دارد به سَرش شور و نوا
بِرود گریه کند مثل گدا) ۲
بزند بر سَر و گوید که حسین
جانِ زهرا بِبَرم کرب‌وبلا