تشنه لب

ما یادمان که نیست ولی راستی حسین
با یاد غربت تو کجا آشنا شدیم

(ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی)۲
ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم

شکر خدا که فاطمه ما را خریده است
شکر خدا که خرج بساط شما شدیم

ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت
ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم

(هر که دارد هوس کرببلا بسم الله

حسین
ای تشنه لب حسین حسین حسین)
****
روضه نمی‌خواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگشتر ندارد

یک جای سالم هم در آن پیکر ندارد
جایی برای بوسه‌ی مادر ندارد

حسین
****
چقدر شلوغه قتلگاه نمی‌رسه صدا
نمی‌دونم باید حسین چکار کنم برات
لبای تشنه‌ی تو شد مصیبت فرات

حسین...

(من بی‌وضو موی تو را شانه نکردم
حالا به دنبال سرت باید بگردم)