ترسی از فقر ندارند گدایان کریم

ترسی از فقر ندارند، گدایان کریم
دست خالی نروند، از در احسان کریم

حاجت خواسته را، چند برابر داده‌است
طَیِبَ الله به این لطف دو چندان کریم

کاظمینی نشدیم و، دلمان هم پُر بود
بار بستیم سوی شاه خراسان کریم

بی‌نیاز از همه‌ام، تا که رضا را دارم
به قسم‌های خداوند، به قرآن کریم

طلب رزق نکردیم زِ دربار کسی
نان هر سفره حرام است، مگر نان کریم

هر کسی وقت مناجات ضریحی دارد
دست ما هم که رسیده‌است، به دامان کریم

نا امیدم مکنید از کرمش، فرض کنید
باز بد کاره‌ای امشب، شده مهمان کریم

سپر درد و بلایش نشدیم و دیدیم
سپر درد و بلای همه شد، جان کریم