تا گفتم حرم نداره

تا گفتم حرم نداره، دلمو صحنش کرد
(دنیا سفره‌ی حسن بود، که خدا پهنش کرد)2

خورشید، سر سفره‌ی تو نورانی شد
دریا، با رجزهای تو طوفانی شد
اصلاً واسه غربت تو دل وابستو
ابری که دلش گرفت و بارانی شد

سِبت اول و امام ثانی و، مقتدای ثالثی حسن
تو برام همه کسی حسن
تو به دادم می‌رسی حسن

سید شباب اهل جنتی، تو ابو‌محمدی حسن
دست رد بهم نزدی حسن
یا حسن جان مددی، حسن...

آخر ساخت گنبد تو، سهم ایران میشه
(یعنی روزی عربستان، حسنستان میشه) 2

آقام، می‌دونم که اون روزا نزدیکه
والله که حسن دل تو دلم نیست دیگه
آخر فرشچیان طرح ضریحتو میده
استاد سازگار شعر ضریحتو میگه

می‌دونم یه روز، تو هم مثل حسین
میشی صاحب حرم حسن
تویی سایه‌ی سرم حسن
ای خداونده کرم حسن

بین گنبد طلا تا گنبد، زهرا بین الحرمین میشه
مثل مرقد حسین میشه
جنّت تو عالمین میشه

یا حسن جان مددی حسن